Category : Gujarati Poem

Impotent Society

નાન્યતર
————————————————————————

નપુંસકોના ગામમાં નરાધમોના ટોળા,
સાચી વાત કરો તો કાઢે મોટા ડોળા,

પ્રજામાં તો ભાઈ કોઈ પાણી નથી,
બબૂચકો છે બધા અહીં બહુ ભોળા,

ચટાકેદાર ચર્ચામાં ગજાવતા સહુ ચોરા,
પણ સત્ય સમજવામાં પડતા બહુ મોળા,

પિંડ જેનો પેદા જ થયો પાણીપોચો,
કેમ કરી એને લપટે ક્રાંતિ જ્વાળા,

પાપીના તો પ્રજા ગાતી પ્રશસ્તિ ગાણા,
શુભ્ર વસ્ત્ર સજ્જ જેના કામ બધા કાળા,

સત્ય ને જ્ઞાનનો સ્પર્શ તો શક્ય નથી,
જેના મગજ પર બાજ્યાં કુમતિના જાળા,

નદીના  નામે  આતો સાવ નિર્જિવ નાળા,
બારદાનોની બુદ્ધિ પર લાગ્યા મોટા તાળા,

‘હૃષી’, શબ્દો ભલે  આપના અગનગોળા,
પણ લોક હજી ઝૂલે છે બાળબુદ્ધિ હિંડોળા.

ચાઈના બોયકોટની વાત પરથી યાદ આવ્યું કે જે આપણી આંતરિક સમસ્યાઓ છે – અશિક્ષણ/નિરક્ષરતા, ગરીબી, બેરોજગારી, અસ્વચ્છતા, ભૂખમરો, ભ્રસ્ટાચાર, જાતિવાદ, ધર્માંધતા વગેરે વગેરે – એ આપણે જો ફકત આપણી મૂર્ખતાને જ પ્રથમ બોયકોટ ( અર્થાત તિલાંજલિ આપીએ  ) કરીએ તો સરળતાથી નાબૂદ કરી શકીએ. પછી કોઈ બહારની વ્યક્તિ કે સંસ્થા કે દેશ તમારું કંઈ બગાડી નહિ શકે. પણ સાચી વાત તો એ છે કે આ દેશના લોકોની ફક્ત એક જ જાતિ છે અને તે છે નાન્યતર જાતિ – અર્થાત નપુંસક જાતિ,શારીરિક રીતે નહિ પરંતુ વૈચારિક અને માનસિક રીતે.

બીજી સાચી વાત એ છે કે તમે કોઈનું કશું બગાડી શકવાના નથી. કારણકે તમારા ચૂંટેલા રાજનેતાઓ ફક્ત જડબું જ હલાવી જાણે છે, જડબાતોડ જવાબ આપવાની એમની કોઈ હેસિયત કે ઈચ્છા પણ નથી. જવાબ તો તમે નેપાળ કે બાંગ્લાદેશને પણ નથી આપી શક્યા તો ચીનની તો વાત જ અલગ છે. સૈન્ય શક્તિની આમાં વાત નથી, વાત છે એક સ્વમાનીપણાની અને આત્મગૌરવની, જે લંપટ, લોભી, અહંકારી રાજનેતાઓ અને ભોટ પ્રજા પાસેથી ક્વચિત અપેક્ષિત નથી.

જો આ જન્મભૂમિ તમારી માતા કહેવાતી હોય, તો જે ભ્રસ્ટાચારી છે એ શું કહેવાય? જે તમારી માં સાથે ચેંડા કરે છે અને એ જ નરાધમોને તમે ફરી ફરી ને માથે બેસાડો છો તો એમાં તમારી હીન માનસિકતા તથા કોઈને પણ તમારી માં ની આબરૂ સાથે અશિષ્ઠ વ્યવહાર કરવા દેવાનું તમારું નપુંસકપણું જ વિદિત થાય છે.

તમને ફક્ત સરકસ પસંદ છે અને તમારા લૂંટારા ( આબરૂ તથા સંપત્તિ બંન્ને ) રાજનેતાઓ તમને એજ આપે છે.

કોની સાથે તમારી સરખામણી થાય છે અને તમે કોને તમારો પ્રતિદ્વંદી ગણો છો એના પરથી પણ તમારા માનસિક વ્યક્તિત્વનું માપ મળે છે. જે સિંહ સમા પરાક્રમ વાળો હોય એ બીજા કોઈ મદમસ્ત ગજરાજ સાથે જ હોડમાં ઉતરે છે અને પોતાનું બળ અને પરાક્રમ સાબિત કરે છે. પાકિસ્તાન જેવા સાવ કંગાળ ભૂખ્યા અને પીડિત શ્વાન ને લાકડી મારીને તો કોઈ પણ અશક્ત મરણાસન્ન ડોસો પણ ભગાડી શકે. માટે હીન માનસિકતા માંથી બહાર આવો અને પોતાનું પૌરુષ બતાવો (જો હોય તો).

ક્રાંતિવાન, સ્વનિર્ભર, સ્વમાની અને શશક્ત બનવા માટે તો શિક્ષણ મેળવવું પડે, સતત અભ્યાસ કરવો પડે, નવા નવા વિચારો જાણવા અને સમજવા પડે, ઘંટ જેવા ધર્મગુરુઓને ત્યજવા પડે અને ભગવાન શ્રીકૃષ્ણ જેવા પૂર્ણ પુરષોત્તમ પાસેથી ગીતાજ્ઞાન મેળવવું પડે, ભ્રષ્ટ રાજનેતાઓના હાડકા ભાંગવા પડે, નાત જાત ના ખોટા ભેદભાવો ભૂલવા પડે. પણ આ બધું તો જે રીતે તમે WhatsApp માંથી જ્ઞાન મેળવીને અને બે ચાર સેલ્ફી મૂકીને સંતોષ માનો છો એ જોતા ઘણું જ કઠિન અને મહદંશે તો અશક્ય જ લાગે છે. તમારી WhatsApp માં વહીયાત ફોરવર્ડ કરવા સિવાય કોઈ ક્ષમતા નથી. જે પ્રજાનો માનસિક આહાર જ વાહિયાત WhatsApp વિષ્ઠા (મળ) છે, એનું માનસિક ઘડતર કોઈ ઉકરડા જેવું હોય એમાં કોઈ નવાઈ નથી. જેમ કોઈ ડુક્કર ફક્ત ગંદકીમાં જ આળોટવાનું પસંદ કરશે એમ આ પ્રજા ઉતારતી કક્ષાના આનંદમાં જ રાચવામાં માને છે.

મને પણ ખબર છે કે તમે કંઈ એમ સુધારવાના નથી. આ તો ફક્ત એટલા માટે કીધું કે ભવિષ્યમાં કોઈ પૂછે કે શું આ દેશમાં બધા ડોબા હતા, ત્યારે પુરાવા સાથે કહી શકું કે મેં તો જ્ઞાનની વાત કરી પણ હતી અને હું એ માર્ગ પર એકલપંડે ચાલુ પણ છું, માટે જા પૂછ તારા નમાલા પરિવારને કે જેણે તને સાચી વૈચારિક કેળવણી નથી આપી અને એક એવા સમાજને તારો પરિવાર છાવરતો રહ્યો છે કે જે રાષ્ટ્રવિરોધી, ભ્રષ્ટ, દંભી અને માયકાંગલો છે.

“ના મુન્ના ના, યે તુમસે ના હો પાયેગા, તુમ્હારે લક્ષણ હમે તો બિલકુલ ઠીક નહિ લગ રહે હૈ. બેટે જાઓ જાકે ટિક્ટોક બનાઓ ઔર ફિર દેખના કુછ સાલ બાદ એ દુનિયા આપકા કૈસા ડિન્ગડોન્ગ બજાતી હૈ.”

રહી વાત ચાઇના બોયકોટ ની, તો પપ્પુ પ્રજાનો આ ઉન્માદ પણ શીઘ્રપતનની જેમ ઓસરી જશે. વરસાદ પડે કે જેમ લોકોને રસ્તા પરના ખાડા યાદ આવે છે એવી જ આ વાત છે. હજી સુધી તો તમે આ તમારા ખાડા પડેલા મગજ જેવા રોડ બનાવનારનું કઈ ઉખાડી શક્યા નથી ને વાતો તો મોટી મોટી દેશપ્રેમ અને બહાદુરીની કરો છો. ચોમાસુ બેસી ગયું છે મોટાભાઈ જો રોડ પરના ખાડા માટે દર સાલની જેમ આ સાલ પણ રોદણાં રોવાનું ચાલુ કરવું હોય તો કરી દેજો. કંઈ ભાન છે કે કેટલા વરસથી આમ નપુંસકની જેમ રોકકળ કરોછો? વાયરસ થી મર્યા એના કરતા વધુ તો લોકો આ રોડ પરના ખાડામાં પડીને ઉકલી જાય છે પણ છેલ્લા કેટલાય વરસોથી તમારા વિસ્તારના મંત્રીશ્રી તો બદલાયા નથી લગતા, સાચી વાત કે ખોટી વાત? શું બોયકોટ કરવું અને ક્યારે કરવું એનું ડોબાઓને સાચેજ કંઈ ભાન નથી.

આ બાળબુદ્દિઓને તો હજી પણ એ ખબર નથી પડી કે સોશ્યલમીડિયામાં DP અને સ્ટેટ્સ બદલવાથી કંઈ દેશ નથી બદલાતો, કે પછી કેન્ડલમાર્ચ કાઢવાથી કંઈ કળિયુગ જતો નથી રહેતો. દેશના સ્વાભિમાની ઉજ્જવળ ભવિષ્ય માટે વિવેક બુદ્ધિ અને જરૂર પડે તો બાહુબળ પણ બતાવવાની ખુમારી અને તાકાત જોઈએ, જે માટે તમે નપુંસકો બિલકુલ સક્ષમ નથી.

માં સરસ્વતી આ ડોબાઓને સદ્દબુદ્દિ આપે એવી પ્રાર્થના.

Category : Gujarati Poem

Man Ogalya Karavu

જો લાગે કૈંક સારું, તો કેટલું એને માણ્યા કરવું?
કે પછી લઈશું એનો સ્વાદ, કહી ટાળ્યા કરવું?

શું અકરાંતિયા બની અહર્નિશ અંતરને બાળ્યા કરવું?
કે પછી સંતોષ થયો છે, એવું ફક્ત દેખાડ્યા કરવું?

જો એને જોઈ ના શકો તો શું ફક્ત એને જાણ્યા કરવું?
કે પછી મેળવવાની ઈચ્છા વગર ફક્ત નિહાળ્યા કરવું?

અવિરત અપેક્ષાઓને અંતરમાં જ ઘોળ્યા કરવું?
કે પછી સંયમની સાપેક્ષ સઘળું તોલ્યા કરવું?

શક્ય ન હોય જ્યાં, કે શું લેવું ને શું ખાળ્યા કરવું,
જાગ્રત મનનું કામ એટલું, કે આ બધું ચાળ્યા કરવું,

પારકી પંચાતોથી પર, મન અંતર્મુખ વાળ્યા કરવું,
ભજન કીર્તન ભૂલી આ એક જ વ્રત પાળ્યા કરવું,

સંસારનો ખરેખર વ્યર્થ એ બધો વ્યવહાર છે હૃષી,
જે આપ નથી એ પ્રયત્નથી સૌને દેખાડ્યા કરવું,

જો અનિત્ય અસ્તિત્વની પાર જવું જ હોય હૃષી,
તો પરમતત્વમાં મન અવિરત ઓગાળ્યા કરવું.

To be, or not to be, that is the question – uttered by all of us from time to time.  Most of the people think that some of the questions are better left unanswered and there is no solution to existential misery.

But I beg to differ and I believe that such indecisiveness arises from the lack of awareness of mind. A mature aware mind – a Sthitpragnya will not be succumbed to such vicissitudes and infirmity of mind. When a person becomes enlightened, all things starts to fall into the place without any effort. A state of eternal bliss, isn’t it? 🙂

Category : Gujarati Poem

Brain Drain

વિદ્વાને ત્યજવો એ પ્રદેશ, જ્ઞાન-કલાનું જ્યાં માન નથી,
રાજ્યકર્તાઓ  ભ્રષ્ટચારી  અને પ્રજાને કોઈ સાન નથી,
અર્જુન  જેવા  શિષ્ય માટે કદી દુર્લભ ગીતા જ્ઞાન નથી,
ડફોળશંકરો માટે ક્યારેય અવતરતા કૃષ્ણ ભગવાન નથી,

શું  સમજાવું  હું  ભલા  એને   જેને  કાંઈ  ભાન  નથી?
ઊંધે  ઘોડે  ફરે એને  કેમ કહેવું કે પૂંછ એ લગામ નથી!
શબ્દો  મારા  ફક્ત  સહાયક  છે  હૃષી,  ફરમાન  નથી,
જો  તીર   બનવાની ત્રેવડ ના હોય તો, હું કમાન નથી.

People who talk about ‘Brain-Drain’ have evidently drained their own brains because what’s the point in sawing the best seed in arid and hostile land!

Best artists, intellectuals and wise-men should move to the land which is fertile for their quest for excellence and knowledge. Because being in the situation where such individual’s energies are being wasted is a huge loss of entire human race.

Let’s say, a person is an exceptional mathematician and living in a country where M means just madness. If this person moves to the environment which is conducive, the person will be able to do something which is going to be helpful for millions of people around the globe. A scientist cannot let her talents being wasted where there is no laboratory to support her abilities. If given proper tools that scientist may be able to find a cure for billions.

Art and knowledge can be utilized by anyone around the world and that doesn’t care about the BS-ish boundaries of marked territories, confined religious segments, ridiculous rigidness of race etc. A beautiful painting or unique sculpture or melodious music or a scientific principle or a lifesaving drug etc provides the same effect, regardless of human imaginary confinements. Thus, the talent possessing such potential must be free to move and prosper the best place it deems worth.

In modern times, we have witnessed the rise of a nation ( everybody is aware about its name, so no need to mention ) in just couple of hundred years, which is kind of juggernaut in many aspects and its meteoric rise in almost all fields is the result of the migration of the smartest people across the planet to this particular nation. Those whose exceptional talents would have simply disappeared from the surface of the earth if they have been left to decay in their own SH-ish countries, have been able to make enormous impact on society, just due to the availability of the right kind of environment.

So the next time someone makes an argument about Brain Drain, ask them if the container utterly contaminated by corruption, nepotism, religious rigidity, superstitiousness, ancient infrastructure, eroded education system and large amount of abhorrently foolish particles ( ohh sorry people if they can be classified so! ), is capable enough to hold the pure ‘Ganga-jal’ 😉

Category : Gujarati Poem

Manavinu Ishwar Bani Javu

માનવીનું ઈશ્વર બની જવું
——————————————————————

આવરણ  બધા  જડતાના  ત્યજી,  પીઘળીને  વહી  જવું,
એજ  રીતે  પરમ  સત્યને   મૌન  રહીને પણ  કહી  જવું,

પરિસ્થિતિના પ્રેમ કે પ્રતિકારમાં પણ એક નિહિત પ્રયત્ન છે,
પરમાત્માને પામવા બધું સમતા  ને  સરળતાથી સહી  જવું,

ઇચ્છતા હોવ જો ભૂત ભવિષ્ય ને વર્તમાનથી પર થઇ જવું,
તો પછી એ જ સતચિત્તાનંદ સ્વરૂપમાં અવિચળ રહી  જવું,

ચિંતન  કરતા ચૈતન્યનું,  છેવટે  નિરાકારમાં  ઢળી  જવું,
એજ  છે  અંતેતો  હૃષી,   એક માનવીનું ઈશ્વર બની જવું

Many will balk at the fact that there is no God outside but the person himself / herself is God and it’s just a matter of realizing the truth – who you really are.

तत्त्वमसि ||

अहम् ब्रह्मास्मि ||

सोऽहम् ||

What else could be the meaning of these sentences ( ब्रह्म वाक्य  ) if that cannot be the truth.

It is your ignorance which keeps you away from discovering your true omnipresent and omnipotent self. But then how can one try to realize that truth? Well, the answer is in being Sthitpragnay 😉

Category : Gujarati Poem

Pralay Ne Pan Joishu

લોકો વેડફતા સમય વ્યર્થ વ્યહારમાં, કહી, પછી જોઈશું,
શું  એ ખબર છે એમને,  કે  ક્યાં  લગી  ખરેખર હોઈશું?

શાશ્વતને સમજ્યા પછી, એવું તો શું છે ‘હૃષી’ કે આપણે ખોઇશું?
શિવ  તાંડવ  કરે ત્યારે  હવે  પ્રલયને  પણ  પુરે પૂરો જોઈશું !

Covid-19 lock down has provided the opportunity in some way for those who have been constantly complaining with a monotonous sentence – ‘Don’t have time for that’. Well, then here it is. Now you have all the time to set the priorities straight!

Hope people will come to know now ( which I am pretty sure they won’t LOL ) that what it really means by ‘Essential’.  In most cases ( wise refrain from absolute certainty 😉 ), those with whom you have been locked down is the first ‘Essential’. Now I am not gonna spell out each and everything for you so, until otherwise asked for with utmost sincerity ;), so figure that out for yourself.

Second thing is that, now ya’ll know that world doesn’t really give a damn about your existence and nothing really stops working if you don’t show up or cease to exist tomorrow.  So put the unnecessary shit your are carrying on your head labeled as ‘I’m IMP’ aside and enjoy 🙂 Now that’s for the beginner. In the next state when one really become ‘Sthitpragnya’, the creation and destruction are mere cyclical events, while you enjoy it all with the same equanimity. For what is eternal, is beyond the realms of rise and fall, birth and death, creation and destruction…