Category : Gujarati Poem

સત્ય



જો  તમારી  વાતમાં  હંમેશા  એજ સત્યનો રણકાર હશે,
તીરની  જરૂર  નથી,  પર્યાપ્ત ફક્ત ધનુષનો ટંકાર હશે,
બહારના શત્રુઓથી લડવાની એને કોઈ જરૂર નથી ‘હૃષી’,
પરાસ્ત એ પોતાનાથી જ થશે, જેનું અસ્તિત્વ અહંકાર હશે



આજે  આ રાષ્ટ્રભૂમિના એક વીર, નિર્ભય અને સત્યના પ્રયોગોમાં તથા પરમાર્થમાં સમગ્ર જીવન સમર્પિત કરનાર એક વિભૂતિનો જન્મદિવસ છે. પૂજ્ય બાપુ, મોહનદાસ કરમચંદ ગાંધી, નો  ફક્ત આ દેશે જ નહિ પરંતુ સમગ્ર વિશ્વએ એક મહાત્મા તરીકે સ્વીકાર્યો છે જેમાં કોઈજ અતિશયોક્તિ નથી. આવા વિરલ વ્યક્તિત્વને કોટી કોટી નમન.

પૂજ્ય બાપુનું જીવન જ એ વાતનું પ્રત્યક્ષ ઉદાહરણ છે કે જે વ્યક્તિ સત્યને વળગી રહે છે એને પછી કોઈ ફક્ત ફોટા પડાવવાવાળા કામો કરી લોકચાહના મેળવવાના નાટકો કરવાના દંભની જરૂર નથી.

ઘણા મૂર્ખ લલ્લુઓ ગાંધીજી વિષે ગમેતેમ ટિપ્પણીઓ કરતા હોય છે. આવા લબાડ લોકોને પ્રેમપૂર્વક ( આમ તો વ્યક્તિગત રીતે હું આવા જાનવરોને ઊંધા હાથની બે આપી ને બેસાડી દેવાના મતનો છું પણ આજે બાપુની બર્થડે નિમિત્તે આમન્યા જાળવવાની ) એટલું કહેવાનું કે, હે મૂરખના સરદારો, મહેરબાની કરીને નીચેના મુદ્દાઓ વાંચો અને પછી જો લાયકાત હોય તો બોલજો.

  1. તમારી સાત પેઢીમાંથી કોઈએ દેશ માટે છાતીમાં ગોળી ખાધી હોય તો બોલો
  2. જનસેવામાટે જાત ઘસીનાંખી હોય તો બોલો
  3. અરે ડોબાઓ તમારા કહેવાતા રાજકીય નેતાઓ અને સાંપ્રદયિક ધર્મગુરુઓએ  ( આમાં બધા બાબાઓ, ગુરુઓ અને બબૂચકોનો સમાવેશ થઇ ગયો ) જો લોક ઉત્થાન માટે ગાંધીજી કરતા વિશેષ  પ્રયત્નો કર્યા હોય તો કહો. એ બધા ધુતારાઓ તો તમને નાત-જાત ને સંપ્રદાયોમાં વિભાજીત કરી દેશને પાંગળો બનાવવાની વાત કરે છે. ગાંધીજીએ વિભાજનવાદી એક પણ શબ્દ ઉચ્ચાર્યો હોય તો કહો.
  4. પિચકારીઓ મારી ગંદકી ફેલાવતા પિશાચો તો કઈ બોલી જ ના શકે કારણકે તમારા જેવાની ગંદકી બાપુ રોજ સાફ કરતા
  5. જણે અનીતિનો એક પણ પૈસો ઘરમાં ના મુક્યો હોય એ બોલે
  6. ગાંધીજી આજીવન નિરક્ષરતા, અસ્પૃશ્યતા અને અંધશ્રદ્ધા જેવા દુષણો સામે લડ્યા છે અને તેમના અગણિત અનુયાયીઓનું જીવન પણ તેની સાક્ષી પુરે છે. તમારો કયો ગુરુ આ દુષણો સામે સ્પષ્ટ બોલે છે? એ તો તમેને ગુરુપૂર્ણિમાના ગરબા ગાતા રાખે છે ને ચરણામૃત પાય છે.
  7. તમારા ઘરવાળા જ તમારું માનતા નથી જયારે ગાંધીના એક એક શબ્દ પર તમારા જેવા ડફોળશંકરો નહિ પણ એ સમયની વિદ્વાન વિભૂતિઓ પણ આચરણ કરવા તૈયાર રહેતી.

આનો તો કોઈ અંત નથી પણ તમને તમારી લાયકાતનું ભાન કરાવવા તો પૂરતું જ છે. તમારી પૂજ્ય ગાંધીજી જેવી વિભૂતિઓના અંશ માત્રને પણ સમજવાની કોઈ હેસિયત નથી. જો બુદ્ધિનો થોડોક પણ છાંટો હોય તો ‘મારા સ્વપ્નનું ભારત’ પુસ્તકમાં ગાંધીજીના ‘યંગ ઇન્ડિયા’ અને ‘હરિજન’ માંથી ચૂંટેલા લખાણોના અંશ વાંચજો તો તમને ગાંધીજીના ઉદ્દાત વિચારો અને વિશાળ વ્યક્તિત્વની ઝાંખી મળશે, સાથે સાથે એક લીટી પણ સરખી લખી નથી શકતા એવા ડિગ્રીધારી ડફોળોને ગાંધીજીની વિદ્વાત્તાનો પણ પરિચય મળશે.

હે રામ, કૃપા કરી આ મૂર્ખ પ્રજાને થોડી બુદ્ધિ આપો.

Category : Gujarati Poem

Buddh


કેમ  કરી  બુદ્ધને  તમે  ખોટી આભામાં રાખો?
મુક્ત મનના  કોઈને કેમ કરી તાબામાં રાખો?
શું ફર્ક પડે જે સ્વયમ બદ્ધ અને મૂર્ખ છે ‘હૃષી’,
એને  ભલે  આજીવન કાશી કે કાબામાં રાખો!



Here are another few lines to expand on the subject of illusion further.

“Nihil admirari” – This Latin phrase can be translated as ‘to be surprised / astonished by noting’ has been considered as one of the qualities to have in order to be and remain happy.  Geeta (2.29), with ” आश्चर्यवत् पश्यति कस्चिदेनम् …. ” and Kathopanishad (1.2.7) also alludes to the similar thoughts, albeit with more depth and discussion.

Let me explain.

People get surprised ( good or bad ) by something which they have never thought about / imagined or from something incomprehensible.  But a ‘Buddh’ ( FYI, it’s not Buddha but just Buddh ) – the one who knows the essence of the things – has nothing to be surprised about.  Since there is nothing new under the sun and it’s just an interplay between nature’s various characteristics ( Geeta -3.28 – “गुणा गुणेषु वर्तन्त “). Thus, such person can never be fooled by outwardly ostentatious stuff.

Now, when you know it through, you never lose the objectivity of the things and are able to see the things clearly.  You escape the unnecessary entanglements in the form of useless desires or expectations. That unburdens you and eventually makes you totally free! That free person – A real Buddh with such free mind is never going to surrender to anyone.  Only a person like Diogenes who has understood the real freedom can dare say to Alexander the great to move out of the way from the sunlight falling on him with total disregard to useless worldly achievements.

And as we can see, most people are tied to their self created webs and refuse to learn anything. But still they keep on complaining about their current state of affairs and wish for freedom, which ironically is another such entanglement!

Change of people around you or a change of place is not what one needs to feel free and happy. It is the knowledge and realization about the truth, which makes you free and joyful instead.


Category : Gujarati Poem

Loko Sukhi Hota Nathi


લોકો સુખી હોતા નથી
————————————————————

કારણ એનું એ જ છે કે લોકો સુખી હોતા નથી,
લોકો જ્યાં હોય છે ત્યાં એ ખરેખર હોતા નથી,

પ્રયોજન વિના પ્રેમના બે શબ્દો કહેતા નથી,
લોકો  બસ આનંદથી  ખળખળ વહેતા નથી,

કોઈક તરફ આંગળી ચિંધ્યા વગર રહેતા નથી,
પક્ષપાત વગર એ કદી સમતાથી રહેતા નથી,

નાનીશી વાતમાં પણ બોલ્યા વગર રહેતા નથી,
લોકો ક્ષણિક  ગમ પણ  કદી સહજ સહેતા નથી,

મૂર્ખતા મનુષ્યોની સર્વ વિદ્વાનોને તો વિદિત છે ‘હૃષી’,
છતાં પણ  એને સુધારવા  એ  કેમ કશું કહેતા નથી?


It’s simply difficult to be simple! Among million reasons to be unhappy, one of the most important is, not to be where you really are.

Comically speaking, it is like a person who keeps thinking about spouse while being with paramour and missing the romantic adventure when locked up with so called significant half. LOL. (Yes, I have intentionally avoided using he/she because now it’s the age of equality and both are having the same amount of illicit fun these days anyway with impending future problems. Ohh, not shaming anyone, rather being sympathetic for those who have been immaturely institutionalized ). 😉

The hypocrite society which stifles and stigmatizes the expression of love but doesn’t do anything to hinder the hatred is destined to be miserable.  Eventually it rests on the individuals how to behave but even wisest of wise don’t want to be bothered to advise them on how to be happy because you know why! Exactly, dumb don’t change. Otherwise unlimited fun is just right on the corner. 🙂


Category : Gujarati Poem

The World Is Just A Story



જગત છે એક વાર્તા
——————————————————————————————–

આ જગત છે એક વાર્તા એ જાણતા ઘણા વરસ લાગશે,
પછી એના બધા પાત્રો અને કથાનકો બહુ સરસ લાગશે,

દુઃખી  જ રહેશે એ,  જેને બધું  ભિન્નતા ભરેલી જણસ લાગશે,
મેળવશે એ અહર્નિશ આનંદ, જેને સહુ સર્વથા સમરસ લાગશે,

કુમતિ  જે  છે  એને  તો  આ  કૃષ્ણ  પણ  હવે  કંસ  લાગશે,
મૂર્ખાઓના  મેળાવડા  તો  એને   શુભ્ર   જ્ઞાની  હંસ  લાગશે,

શોધ્યા  કરશો જો  એને અહીં તહીં,  તો પછી વરસો ના વરસ લાગશે,
જાણી જશો કે એ તો છે મહીં, તો મિથ્યા બહારની બધી તરસ લાગશે,

પ્રકાશ અને અંધકાર ની જેને  છે ખબર,  એ જ્ઞાનીને જ ફર્ક લાગશે,
નાસમજ  ને  જો  આપો  સ્વર્ગ,  તો  પણ એને તો એ નર્ક લાગશે,

કહેતા પહેલાં જરા વિચાર તો કરો, કે વાત સાંભળીને કયો મૂર્ખ જાગશે,
ભલે  એ  સત્ય  હોય ‘હૃષી’,  પણ શ્રદ્ધા વિના તો એ ફક્ત તર્ક લાગશે.



Everybody knows, and still somehow they don’t! Isn’t it funny?! Everybody seems to know some sort of philosophy which tells them that what you see is not really what you get, but still they are not able to grasp the reality! Yes, the reality of reflection. Reflection of your own projections, sometimes you get it back as expected and most of the time, as some kind of distorted, mingled menagerie.

As Krishna describes in Geeta that the one who really knows the essence of the things, remains unperturbed by the circus around. Same as the ‘projection wall’ of the cinema hall remains as it is, even though all sorts of movies are being projected on it. Audience experiences the thrill with mixed emotions of sadness and happiness, but only the ‘projection wall’ seems to know that all this is not real!

That unperturbed and enlightened soul is call Sthitpragnya by Shree Krishna in Geeta. Until and unless you come to know what this cinema is all about and learn to detach yourself from unnecessary role playing, your existence is mere misery.



Category : Gujarati Poem

Impotent Society



નાન્યતર
————————————————————————


નપુંસકોના ગામમાં નરાધમોના ટોળા,
સાચી વાત કરો તો કાઢે મોટા ડોળા,

પ્રજામાં તો ભાઈ કોઈ પાણી નથી,
બબૂચકો છે બધા અહીં બહુ ભોળા,

ચટાકેદાર ચર્ચામાં ગજાવતા સહુ ચોરા,
પણ સત્ય સમજવામાં પડતા બહુ મોળા,

પિંડ જેનો પેદા જ થયો પાણીપોચો,
કેમ કરી એને લપટે ક્રાંતિ જ્વાળા,

પાપીના તો પ્રજા ગાતી પ્રશસ્તિ ગાણા,
શુભ્ર વસ્ત્ર સજ્જ જેના કામ બધા કાળા,

સત્ય ને જ્ઞાનનો સ્પર્શ તો શક્ય નથી,
જેના મગજ પર બાજ્યાં કુમતિના જાળા,

નદીના  નામે  આતો સાવ નિર્જિવ નાળા,
બારદાનોની બુદ્ધિ પર લાગ્યા મોટા તાળા,

‘હૃષી’, શબ્દો ભલે  આપના અગનગોળા,
પણ લોક હજી ઝૂલે છે બાળબુદ્ધિ હિંડોળા.



ચાઈના બોયકોટની વાત પરથી યાદ આવ્યું કે જે આપણી આંતરિક સમસ્યાઓ છે – અશિક્ષણ/નિરક્ષરતા, ગરીબી, બેરોજગારી, અસ્વચ્છતા, ભૂખમરો, ભ્રસ્ટાચાર, જાતિવાદ, ધર્માંધતા વગેરે વગેરે – એ આપણે જો ફકત આપણી મૂર્ખતાને જ પ્રથમ બોયકોટ ( અર્થાત તિલાંજલિ આપીએ  ) કરીએ તો સરળતાથી નાબૂદ કરી શકીએ. પછી કોઈ બહારની વ્યક્તિ કે સંસ્થા કે દેશ તમારું કંઈ બગાડી નહિ શકે. પણ સાચી વાત તો એ છે કે આ દેશના લોકોની ફક્ત એક જ જાતિ છે અને તે છે નાન્યતર જાતિ – અર્થાત નપુંસક જાતિ,શારીરિક રીતે નહિ પરંતુ વૈચારિક અને માનસિક રીતે.

બીજી સાચી વાત એ છે કે તમે કોઈનું કશું બગાડી શકવાના નથી. કારણકે તમારા ચૂંટેલા રાજનેતાઓ ફક્ત જડબું જ હલાવી જાણે છે, જડબાતોડ જવાબ આપવાની એમની કોઈ હેસિયત કે ઈચ્છા પણ નથી. જવાબ તો તમે નેપાળ કે બાંગ્લાદેશને પણ નથી આપી શક્યા તો ચીનની તો વાત જ અલગ છે. સૈન્ય શક્તિની આમાં વાત નથી, વાત છે એક સ્વમાનીપણાની અને આત્મગૌરવની, જે લંપટ, લોભી, અહંકારી રાજનેતાઓ અને ભોટ પ્રજા પાસેથી ક્વચિત અપેક્ષિત નથી.

જો આ જન્મભૂમિ તમારી માતા કહેવાતી હોય, તો જે ભ્રસ્ટાચારી છે એ શું કહેવાય? જે તમારી માં સાથે ચેંડા કરે છે અને એ જ નરાધમોને તમે ફરી ફરી ને માથે બેસાડો છો તો એમાં તમારી હીન માનસિકતા તથા કોઈને પણ તમારી માં ની આબરૂ સાથે અશિષ્ઠ વ્યવહાર કરવા દેવાનું તમારું નપુંસકપણું જ વિદિત થાય છે.

તમને ફક્ત સરકસ પસંદ છે અને તમારા લૂંટારા ( આબરૂ તથા સંપત્તિ બંન્ને ) રાજનેતાઓ તમને એજ આપે છે.

કોની સાથે તમારી સરખામણી થાય છે અને તમે કોને તમારો પ્રતિદ્વંદી ગણો છો એના પરથી પણ તમારા માનસિક વ્યક્તિત્વનું માપ મળે છે. જે સિંહ સમા પરાક્રમ વાળો હોય એ બીજા કોઈ મદમસ્ત ગજરાજ સાથે જ હોડમાં ઉતરે છે અને પોતાનું બળ અને પરાક્રમ સાબિત કરે છે. પાકિસ્તાન જેવા સાવ કંગાળ ભૂખ્યા અને પીડિત શ્વાન ને લાકડી મારીને તો કોઈ પણ અશક્ત મરણાસન્ન ડોસો પણ ભગાડી શકે. માટે હીન માનસિકતા માંથી બહાર આવો અને પોતાનું પૌરુષ બતાવો (જો હોય તો).

ક્રાંતિવાન, સ્વનિર્ભર, સ્વમાની અને શશક્ત બનવા માટે તો શિક્ષણ મેળવવું પડે, સતત અભ્યાસ કરવો પડે, નવા નવા વિચારો જાણવા અને સમજવા પડે, ઘંટ જેવા ધર્મગુરુઓને ત્યજવા પડે અને ભગવાન શ્રીકૃષ્ણ જેવા પૂર્ણ પુરષોત્તમ પાસેથી ગીતાજ્ઞાન મેળવવું પડે, ભ્રષ્ટ રાજનેતાઓના હાડકા ભાંગવા પડે, નાત જાત ના ખોટા ભેદભાવો ભૂલવા પડે. પણ આ બધું તો જે રીતે તમે WhatsApp માંથી જ્ઞાન મેળવીને અને બે ચાર સેલ્ફી મૂકીને સંતોષ માનો છો એ જોતા ઘણું જ કઠિન અને મહદંશે તો અશક્ય જ લાગે છે. તમારી WhatsApp માં વહીયાત ફોરવર્ડ કરવા સિવાય કોઈ ક્ષમતા નથી. જે પ્રજાનો માનસિક આહાર જ વાહિયાત WhatsApp વિષ્ઠા (મળ) છે, એનું માનસિક ઘડતર કોઈ ઉકરડા જેવું હોય એમાં કોઈ નવાઈ નથી. જેમ કોઈ ડુક્કર ફક્ત ગંદકીમાં જ આળોટવાનું પસંદ કરશે એમ આ પ્રજા ઉતારતી કક્ષાના આનંદમાં જ રાચવામાં માને છે.

મને પણ ખબર છે કે તમે કંઈ એમ સુધારવાના નથી. આ તો ફક્ત એટલા માટે કીધું કે ભવિષ્યમાં કોઈ પૂછે કે શું આ દેશમાં બધા ડોબા હતા, ત્યારે પુરાવા સાથે કહી શકું કે મેં તો જ્ઞાનની વાત કરી પણ હતી અને હું એ માર્ગ પર એકલપંડે ચાલુ પણ છું, માટે જા પૂછ તારા નમાલા પરિવારને કે જેણે તને સાચી વૈચારિક કેળવણી નથી આપી અને એક એવા સમાજને તારો પરિવાર છાવરતો રહ્યો છે કે જે રાષ્ટ્રવિરોધી, ભ્રષ્ટ, દંભી અને માયકાંગલો છે.

“ના મુન્ના ના, યે તુમસે ના હો પાયેગા, તુમ્હારે લક્ષણ હમે તો બિલકુલ ઠીક નહિ લગ રહે હૈ. બેટે જાઓ જાકે ટિક્ટોક બનાઓ ઔર ફિર દેખના કુછ સાલ બાદ એ દુનિયા આપકા કૈસા ડિન્ગડોન્ગ બજાતી હૈ.”

રહી વાત ચાઇના બોયકોટ ની, તો પપ્પુ પ્રજાનો આ ઉન્માદ પણ શીઘ્રપતનની જેમ ઓસરી જશે. વરસાદ પડે કે જેમ લોકોને રસ્તા પરના ખાડા યાદ આવે છે એવી જ આ વાત છે. હજી સુધી તો તમે આ તમારા ખાડા પડેલા મગજ જેવા રોડ બનાવનારનું કઈ ઉખાડી શક્યા નથી ને વાતો તો મોટી મોટી દેશપ્રેમ અને બહાદુરીની કરો છો. ચોમાસુ બેસી ગયું છે મોટાભાઈ જો રોડ પરના ખાડા માટે દર સાલની જેમ આ સાલ પણ રોદણાં રોવાનું ચાલુ કરવું હોય તો કરી દેજો. કંઈ ભાન છે કે કેટલા વરસથી આમ નપુંસકની જેમ રોકકળ કરોછો? વાયરસ થી મર્યા એના કરતા વધુ તો લોકો આ રોડ પરના ખાડામાં પડીને ઉકલી જાય છે પણ છેલ્લા કેટલાય વરસોથી તમારા વિસ્તારના મંત્રીશ્રી તો બદલાયા નથી લગતા, સાચી વાત કે ખોટી વાત? શું બોયકોટ કરવું અને ક્યારે કરવું એનું ડોબાઓને સાચેજ કંઈ ભાન નથી.

આ બાળબુદ્દિઓને તો હજી પણ એ ખબર નથી પડી કે સોશ્યલમીડિયામાં DP અને સ્ટેટ્સ બદલવાથી કંઈ દેશ નથી બદલાતો, કે પછી કેન્ડલમાર્ચ કાઢવાથી કંઈ કળિયુગ જતો નથી રહેતો. દેશના સ્વાભિમાની ઉજ્જવળ ભવિષ્ય માટે વિવેક બુદ્ધિ અને જરૂર પડે તો બાહુબળ પણ બતાવવાની ખુમારી અને તાકાત જોઈએ, જે માટે તમે નપુંસકો બિલકુલ સક્ષમ નથી.

માં સરસ્વતી આ ડોબાઓને સદ્દબુદ્દિ આપે એવી પ્રાર્થના.