Category : Gujarati Poem

સાધુ ચરિત



આ દેશમાં સૌને મનફાવે તે લીલા કરવાનો અધિકાર છે,
ધર્મના નામે અધર્મ, શ્રદ્ધાના નામે અંધશ્રદ્ધા પારાવાર છે,
યુવાનો કેમ બેકાર બેઠાં છો, મુર્ખાઓની ફસલ તૈયાર છે,
પ્રામાણિક બનીને મરવું છે કે સાધુ બનવાનો વિચાર છે?!



યુવાનો બોલો, તમારે ભજીયા તળવા છે કે પછી ભજન કરવાં છે?

ફરક એટલો છે કે, ભજીયા આખી જિંદગી તળવા પડશે જયારે બીજી બાજુ, 2-5 વર્ષમાં જ લોકો તમારા ભજન કરતાં થઇ જશે.

જો મૌન રહેશો તો લોકો તમારા હોઠ ફફડતા જોવા તલસી જશે. જો કંચન-કામિનીનો ત્યાગ કરશો ( ગભરાશો નહિ, ખાલી એવો ઢોંગ કરવાનો છે ) તો બંને સ્વયં વરસી પડશે. એ તો વરસશે પણ એમાં લપસ્યા તો….કંચનનો તો વાંધો નહિ, પણ કામિનીમાં થોડું ધ્યાન રાખવું પડશે. આઈ મીન, લીલાઓ જાહેર ના થાય ત્યાં સુધી તો જલસા છે. જાહેર થયા પછી બધું તમારી ચમત્કારી શક્તિ પર છે કે કેટલા વિટનેસને તમે ગાયબ કરી શકો છો.

આમ ધંધો ખોટો નથી મોટાભાઈ…. આ દેશના મુર્ખાઓ ઈશ્વરના નહિ પણ વ્યક્તિપૂજા ના ચાહક છે… અરે એની પાછળ ગાંડા છે એમ જ સમજો ને.

ટ્યૂશન વગર તો પાછું તમને કાંઈ આવડશે નઈ તો, …. લોકલ એક્પર્ટ તો અત્યારે જેલમાં છે અને બીજા એક પર આજે જ કોઈ એ બળાત્કારનો આરોપ મુક્યો છે પણ, નિત્યાનંદબાબા જે હાલમાં વિદેશમાં સ્થિત છે તે ઝૂમ ક્લાસ કરે છે તો કાલે ફી લઈને આવજો… 😉


Category : Gujarati Poem

ગ ગધેડાનો ગ



જે દેશનો શિક્ષક લબાડ,
એ દેશના વિદ્યાર્થી કંગાળ,
જ્યાં એવો બુદ્ધિનો દુકાળ,
ત્યાં ગુંડા-મવાલીનો રાજકાળ…



ગુજરાતની શાળાઓમાં કોઈ શિક્ષકે કોઈ વિષય પર પુસ્તક લખ્યું હોય એવા શિક્ષકો કેટલા?

ચાલો જવાદો એ વાત, મહિને એક પુસ્તક વાંચતા શિક્ષક કેટલા?

આ બધી વાતો પણ છોડો, સૌથી અગત્યની વાત, આખી શાળામાં એક પણ શિક્ષક ગુટકા / માવાનો બંધાણી ના હોય એવી શાળાઓ કેટલી?

શિક્ષક : રાજુ તુમ્હારે દાંત તો મોતીઓ જૈસે ચમક રહે હૈ…

રાજુ : કયું ના હો માસ્ટરજી મૈં ડાબર કા લાલ દંતમંજન ઇસ્તમાલ કરતા હું…

બીજો વિદ્યાર્થી : લેકિન માસ્ટરજી… આપકે દાંત… હાહાહાહા

(ના સમજાય એને યુટ્યૂબ પર એડ જોવી)

ટૂંકમાં, આ માસ્તરના દાંત જેવી આપણી શિક્ષણ સંસ્થાઓ છે

માસ્તરના તો 50 વર્ષે થયા પણ રાજુના તો બીજા પાંચમા જ થવાના છે કારણ કે ગુજેશ-કુમારો, એમના માસ્તરો અને પિતાશ્રીઓ માવા મસળવા સિવાય બીજું કાંઈ કરતા નથી.

પેલા બે લલ્લુ નાયકો ગુટકાની એડમાં કહે છે એમ, બાપ અને બેટાની એકજ પસંદ …કમલા પસંદ…

મેરે સાથ ગાઓ બચ્ચો….

સારે જાહાંસે કચ્ચા… શિક્ષામેં સ્થાન હમારા હમારા… 😉