---

---

કોઈને તમારે હંમેશા જાણેકે કંઈક કરી બતાવવું છે,
 જે કાંઈ પણ હોય, બસ આખા જગતને જણાવવું છે,

સમજ્યા વિના બસ કર્યા કરવી ફરિયાદો તમારે,
આ તો તેવું છે ને આ તો વળી આવું છે,

કોઈ સાંભળે કે ના સાંભળે એની ફિકર ના કરી,
તમારે તો બસ તમારું જ ગાણું ગવડાવવું છે,

ભલે લાગે આ અસંખ્ય પણ અંતે તો એ એક જ છે,
ગણિત જે લોક નહિ જ ગણે, ને તમારે ગણાવવું છે,

દાઢ વગર પણ હજી એને તો બસ ચાવવુંજ છે,
ભૂખ્યા લોકને નહીં જ ભાવે, જે તમારે પિરસાવવું છે,

પ્રત્યક્ષ સત્ય નથી જાણતા એને વળી શું બતાવવું છે,
આ ભાન ભૂલ્યા લોકને, હજી તમારે શું ભણાવવું છે,

સાચો હશે માર્ગ ભલે, પણ સાથે ઢસડો ના કોઈને,
‘હૃષી’, પહેલાં  પૂછો  તો ખરા કે કોને સાથે આવવું છે.

---

---

Upanishads state that the one who thinks that I know, really doesn’t know.  How often we fall for being egoistic about knowing something and try to drag others too without giving any thought about how the others feel, think or even if they are ready and capable to understand.  Even well intentioned advices should not be forced upon. Whenever time is right and a person becomes capable enough to understand what is right and what is wrong, he will start feeling and following the light automatically. 

Even Krishna says,’.. yathechhsi tatha kuru’ (translation – …Do whatever you feel is right) at the end after explaining everything to Arjun.